Cerita Tentang Orang Asli

Bekas Hakim Mahkamah Rayuan, Datuk Mohd Noor Abdullah dalam temuramah oleh Ku Seman Ku Hussain dan Hafizahril Abdul Hamid (Mingguan Malaysia, 23 Ogos 2009), mengatakan bahawa menurut perlembagaan Malaysia, bangsa Malaysia terdiri daripada lima kaum, iaitu pertama, orang asli; kedua, orang Melayu; ketiga, kaum bumiputera Sarawak; keempat, kaum bumiputera Sabah; dan kelima, kaum-kaum lain. Hal ini bermaksud kaum orang asli merupakan antara tuan di Malaysia.

Kalau kita perhatikan realiti kedudukan kaum orang asli di Malaysia, mereka merupakan golongan paling terbelakang, terbiar dan mundur. Hal ini terjadi disebabkan mereka sukar dan 'malu' menerima perubahan dan sentiasa menyisihkan diri. Keadaan ini terjadi, mungkin disebabkan kurang keupayaan untuk bersaing dengan bangsa-bangsa lain.

Dari segi bantuan kerajaan, saya fikir, orang asli lebih beruntung daripada orang Melayu kampung. Mereka sentiasa menerima bantuan dan kemudahan. Malah, ada badan khusus yang menjaga mereka. Walaupun begitu, hidup mereka masih ketinggalan. Keadaan ini, pada fikiran saya, adalah disebabkan sikap mereka yang 'tidak mahu menerima perubahan.' Mereka lebih minat menyanyi daripada bercucuk-tanam. Mereka melebihkan keperluan makan daripada menerima ilmu. Kalau ada pihak yang mahu khidmat mereka sebagai peserta, pihak itu hendaklah menyediakan hiburan dan makanan, atau bantuan percuma. Dari satu segi, boleh dikatakan, bahawa mereka merupakan 'pengamal rasuah yang hebat.'

Mereka mempunyai tanah yang luas, tetapi tidak diusahakan. Mereka hanya berharapkan pada hasil hutan. Sepanjang saya ke perkampungan orang asli, tidak ada tanaman sayuran atau kebun diusahakan.

Kaum orang asli / bumiputera bukan golongan yang lemah. Telah ada beberapa tokoh dari kalangan orang asli yang berjaya dalam bidang masing-masing. Namun puratanya mereka yang tinggal jauh di pedalaman lebih ketinggalan.

Sebenarnya, agak sukar mengatakan bahawa kerajaan membelakangkan orang asli. Sejak dahulu mereka sentiasa dibantu untuk keluar daripada kepompong kemiskinan. Pelbagai bantuan diberikan hingga melebihi bantuan untuk orang Melayu kampung. Namun perubahan yang diharapkan berlaku dalam skala yang sangat perlahan. Selain menjadi 'bahan makanan' korporat dan politikus rakus, nasib mereka sebenarnya dimangsai oleh sikap mereka sendiri.

Di sekolah, para guru berusaha mengubah sedikit demi sedikit nasib generasi orang asli, selain turut menyuarakan rintihan melalui lagu, sebagaimana oleh Guru Besar SK Tohoi, Cikgu Mohd Ariff bin Abdul Rahman. Di bawah ini diperturunkan lirik lagu sebagai menggambarkan rintihan mereka.

Ilmu Penyuluh Hidup

Telah lama kami hidup

masih lagi derita

apalah daya kami

kami anak asli

Tuhan beri petunjuk

terangi hidup kami

agar hidup bahagia

untuk hari esok

Mari sama-sama

kita terus belajar

ilmu kita cari

jadi penyuluh hidup

Sepanjang hayat (3 x)