Saya seronok apabila mendapat tahu (melalui FB) bahawa Persatuan Penulis Kelantan (PPK) dan Dewan Bahasa dan Pustaka Wilayah Timur (DBPWT) akan menganjurkan seminar tentang tokoh yang berjasa kepada dunia sastera Tanah air. Sepanjang berada di Kelantan, telah beberapa kali saya bercakap kepada kawan-kawan (Abdul Hadi Yusuf, Wadi Leta SA misalnya) agar PPK menganjur satu perbicaraan ilmu tentang tokoh-tokoh yang telah pergi.
"Kalau tidak kita menganjurnya, siapa lagi," tegas saya. Yang terbayang dalam kepala saya ialah tidak mahu perginya seseorang bersama-sama jasanya.
Saya memahami akan kekangan kewangan untuk menganjurnya, maka saya mengajak menganjurnya secara kecil-kecilan dalam kalangan rakan-rakan. Mungkin dalam kalangan 10 orang peserta. Tempat tiada masalah. Saya boleh memohon daripada pentadbir IPG Kota Bharu.
Namun, hasrat ini tidak terlaksana pada masa itu. Mungkin disebabkan masalah-masalah lain maka hasrat itu tidak terlaksanakan.
Abdulaziz HM merupakan nama besar dalam kesusasteraan Tanah air. Beliau merupakan pelopor teater mini kata di Malaysia. Perihal teater mini kata banyak diperkatakan sekitar tahun 1970-an dan awal 1980-an. Malangnya, saya tidak pernah terbaca tulisan ilmiah tentang sumbangannya ini.
Oleh sebab beliau bergiat dalam teater, beliau telah menubuhkan kumpulan teater yang dikenali sebagai Teater Malini. Melaluinya, beliau berhasil menganjurkan persembahan secara berkala dan spontan. Namun yang lebih penting, melalui Teater Malini, beliau Berjaya melahirkan bakat-bakat pelapis. Misalnya, Othman Ladin Nuawi dan Maarof Seman RS.
Othman Ladin Nuawi pula berjaya mengembangkan ilmu teater kepada kanak-kanak. Malah, Othman Ladin Nuawi Berjaya menganjurkan beberapa persembahan teater peringkat nasional. Misalnya, teater Durian Gergasi.
Jarang diketahui umum ialah sumbangannya dalam bidang seni suara. Beliau telah memberi nama Kopratasa kepada kumpulan nyanyian dianggotai Sani Sudin, Usop dan Siso. Malah, beberapa buah sajaknya telah diangkat menjadi lagu oleh Kopratasi. Misalnya, sajak 'Akan Datang Akhir Disember Ini.' Sajaknya yang paling mendapat sentuhan, khususnya kepada para isteri, ialah sajak 'Permata.' Malangnya, ramai para wanita/isteri tidak mengetahui bahawa lagu nyanyian Kopratasa itu berasal daripada sajak beliau.
Satu-satunya buku sajak yang dihasilkan oleh beliau (yang saya tahu) ialah kumpulan sajak Kopratasa terbitan Dewan Bahasa dan Pustaka. Saya tertarik dengan kumpulan sajak ini sebagaimana saya tertarik dengan beberapa kumpulan sajak oleh penyair lain. Saya selalu membelinya walaupun sudah ada dalam simpanan. Juga saya sering mengesyorkan kepada para pelajar agar membelinya, jika terjumpa.
Abdulaziz HM bukan setakat menulis sajak. Beliau juga mengkritik karya kesusasteraan. Pada pertengahan 1980-an, beliau telah mengkritik kumpulan sajak Pesisir Waktu oleh Latiff Mohidin, dan kumpulan sajak Sihir Hujan oleh Sapardi Djoko Damono. Kedua-duanya disiarkan dalam akhbar Berita Minggu. Saya percaya banyak lagi tulisan kritikan dihasilkannya. Alangkah baiknya jika ada usaha mengumpulkan kritikan-kritikannya itu.
Oleh sebab kekaguman saya terhadap karyanya, saya pernah berusaha mengundang dating membuat persembahan di Institut Perguruan Sultan Idris (IPSI) sekitar tahun 1988. Beliau bersetuju dan datang meninjau pentas. Malangnya, disebabkan kekangan yang tidak dapat dielakkan, usaha saya itu tidak menjadi kenyataan.
Sepanjang berkhidmat di Kuala Lumpur, saya sering bertemunya, khususnya dalam beberapa acara di Dewan Bandar Raya Kuala Lumpur. Selebihnya, saya bertemu beliau beberapa kali di Central Market, berborak-borak sambil minum teh tarik.
Semoga usaha yang dilakukan oleh PPK dan DBPWT tidak setakat ini sahaja. Masih ramai penulis-penulis Kelantan yang perlu 'dihidupkan' kembali. Misalnya, Abdullah Tahir, Mustaffa Jusuh, Wan Yusof Hassan, Talib YK, Mat Daud Molly, Khairi Che Teh, dan lain-lain. Elok usaha menghidupkan kembali tokoh-tokoh yang telah pergi itu digerakkan juga oleh badan-badan penulis di peringkat daerah di Kelantan.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan